Een reusachtig icoon van de moderne technologie in een decor van reitjes, trapgevels en paardenkoetsen: HeHe verstoort de idylle van het middeleeuwse Brugge. In een omgeving waar niets erop lijkt te wijzen dat er ooit zoiets als een industriële of technologische revolutie is geweest, triggert Undercurrent een visueel en auditief schokeffect.

De omvang van de stalen structuur contrasteert met de kleinschalige omgeving. Rond de industriële pyloon hoor je elektrisch gezoem, gesis, getik en gekraak. Kabels drijven op het water van de reien. In het donker geven ze lichtflitsen af. De knetterende constructie verstoort het beschermde stadsbeeld. Ze bezoedelt het zicht op de stad en bemoeilijkt haar consumptie.

De drijvende mast zet ook aan tot reflectie. Over energietoevoer en massaal energieverbruik, over licht- en geluidsoverlast, wijzigende energiebehoeften en de vraag naar duurzame steden. De hoogspanningspyloon is een symbool van vooruitgang en collectieve energie. Wijst de gevallen mast op het einde van een utopisch streven of op energieverspilling? Tegelijk onderstreept deze ingreep het verblindende karakter van een stad die is opgevat als een historische oase, maar waarin sporen van technologie uiteindelijk toch aan de oppervlakte drijven.